Varlığınla yokluğun arasında kalmayacağım artık,
Sadece olmayacaksın.
Sensiz kalma ihtimali olmayacak,
Aleyhine kurulmuş cümlelerimin sonunda.
Belki birkaç satır arasında unutulacaksın,
Bir müddet sonra.
İçimden olmayacak,
Boş bir kağıdın gölgesine sığınmayacak,
sana sitemlerim.
Hani hep kızardın ya
“Konuş konuş konuş” derdin,
Haykırabilir miyim şimdi, korkaklığını.
Bıraktığın bu mavi düşleriyle avunan yalnızlığı,
Artık sahiplenilmeyecek olmanın burukluğunu yaşarken,
Haykırabilir miyim dersin,
Susar mıyım,
Gülüp geçer miyim yoksa …?